Wrong With Magic

[Jewel's]

Het enige dat Guen kon, was naar de grond staren. Haar wangen voelde ze heet worden, dus waarschijnlijk zag ze er weer rood uit. De tiger was Edurne vraag geweest, nadat ze met haar mee was gelopen naar het vorige lokaal. Vervolgens pakte ze haar telefoon en schreef met trillende handen van zenuwachtigheid een tekstberichtje wat ze door zond naar Edurne.
"Daar wilde ik het nog over hebben, straks. Vind je het oké als ik de volgende les naast hem ga zitten? (//*.*//)
Ze kon Edurne nog steeds niet aankijken, maar ze glimlachte wel breed. Guen was blij dat ze Edurne had om mee te praten. Plots werd Guen verrast Door een tikje op haar schouder, en liet bijna haar telefoon uit haar handen vallen. Ze draaide zich om, en vond Drake's prachtige ogen. Ze keek hem met enige moeite aan, omdat het voelde alsof ze gesnapt was. Ze hoorde zijn vraag, glimlachte breder dan ze ooit had gedaan en liet dit keer echt haar telefoon vallen.ze merkte het alleen niet. 'Ja', wilde ze roepen, wilde ze schreeuwen, maar ze kon het niet. Het impulsieve gevolg is dat Guen's gezicht dichter bij dat van Drake kwam, en ze heel zachtjes en snel een kusje op Drake's wang gaf. Toen ze doorhad wat ze had gedaan, pakte Guen haar telefoon op en en liep met een vuurrood gezicht naar de toiletten. Daarbij de ze staan en keek in de spiegel, naar haar super rode hoofd. Toen haar hart een beetje bijgekomen was verzond ze nog steeds trillend een berichtje naar Drake.
"Een witte jurk, of een blauwe? ♡"
Terwijl ze naar het lokaal terugliep, bekeek Guenevere de grote barst in het schermpje van haar telefoon. Het was de mooiste barst ever.

[Jewel's]

Voorzichtig plaatste hij het ei met een oranje parelmoeren schaal, ter grootte van een overmaats struisvogelei op een echt fluwelen kussentje, op zijn nachtkastje. Hij hield het ei 24/7 bij zich, omdat het zorgwekkend klein was. Achter zich hoorde hij de deur opengaan. Het ei gaf hij een vaderlijk klopje, en vervolgens draaide hij zich om. Hij nam de hand aan en stelde zich voor.
"Dr. Chase Lewis Summer, dracoloog." Zei hij vriendelijk met een big smile.
Hij legde de nadruk op dokter, aangezien dat was wat hij was. En hij hiels er niet van als mensen zijn titel negeerden. Even duwde Chase zijn bril naar beneden en keek er overheen naar Aemon. Terwijl hij zijn kamergenoot bestudeerde, werd zijn houding krachtiger, zijn aura mysterieuzer en flitste zijn ogen kort naar oranje en toen weer terug. Toen de check compleet was, duwde hij bewust zijn bril weer terug. Het krachtige werd klunzig, het mysterieuze werd vrolijk en hyper. In totaal was de Chase van daarvoor weer terug. Vervolgens begon Chase te vrolijk te fluiten en ging hij verder met inruimen alsof Aemon er niet was. Diepgaande gesprekken en het echte werk vonden volgens Chase alleen plaats na zonsondergang.

[Once_Upon_A_Time]

Awkward....
Heel erg awkward, jup dat was een goed woord om de situatie van net te beschrijven. Lizz wist dat Dante niet goed overweg kon met Martin, en vice versa, ze wist natuurlijk (uit persoonlijke ervaring) dat ze niet de meest makkelijke mensen in de omgang waren, ook al hadden ze niet eens de bedoeling om vervelend te doen.

Ze wist dat Dante niet veel sociale contacten had en dat dat deels door Martin's gedrag kwam, wat een van de reden was voor de vijandigheid tussen hen. Lizz zou Dante's gedrag van net dan ook niet pikken van iemand anders dan Dante. Ze was geen prinsje, dat beschermd moest worden van de "boze, kwade wereld" en kon ook uitstekend voor haar zelf op komen, zowel met vuisten als met woorden. Maar dit was Dante en al zou zij anders hebben gereageerd, begreep ze zijn reactie. Het was namelijk Martin die Dante's sociale status het meest had beschadigd (volgens Dante) en niemand had het ooit voor hem opgenomen, wat voor een triest sociaal leven lied. Daarom zag Lizz ook in dat het gedrag kwam vanuit liefde, om haar te beschermen van de sociale eenzaamheid, zelfs als niemand Dante had beschermd.

Toen Dante weg was gelopen hoorde ze Martin wat zeggen en draaide zich tot hem.
"Het hart wilt, wat het hart wil."
Zei ze half plagend, half serieus. Toen Martin weer serieus was knikte ze, zelf ook weer serieus.
"Je hoeft je geen zorgen te maken Mart, je weet dat ik als eerste naar jou zou komen als zoiets ooit zou gebeuren."
zei Lizz en ze meende het, Martin was een van haar oudste vrienden en ze hadden een sterke band, bijna als een broer en zus inplaats van twee vrienden. "Zolang Bruce het niet eerst ontdekt met zijn beschermende-powers, serieus met al dat precieus weten waneer er iets aan de hand is zou je denken dat hij de mindreader is, in plaats van zijn vader." Voegde ze toe met een grijns om de sfeer weer wat te verlichten. Niet dat ze dacht dat het ooit nodig zou zijn, ze wist dat Dante oprecht om haar gaf, net zoals Lizz oprecht om Dante gaf.

"Ik geef ook om jou Mart, het zou moeilijk zijn om dat niet te doen, als je besluit om zulke lieve dingen te zeggen." Zei ze met een kleine, licht plagende glimlach. Waarna ook zij liep richting het Engels lokaal (naar haar haar te ontglitteren in Speedy Gonzalez style).

"Good afternoon, Uncle Richard." Zei ze tegen haar oom tijdens het binnen lopen (ze praten normaal gesproken wel gewoon Nederlands, behalve bij het groeten, en Lizz noemt ze altijd Uncle en Auntie).
Ze plofte elegant neer naast Dante na hem een klein kusje op de wang te geven, maar niet voordat ze Rachy en Nic, die in de rij achter hen zaten, over enthousiast had begroet. Daarna pakte haar boeken en keek het lokaal even rond, de meeste mensen waren er al en kletste gezellig totdat de les begon, inclusief Bruce die ook wat afgekoeld leek.

[LeKirst]

Over het algemeen besteedde Tyler geen aandacht aan Kay. Kay 's energie was genoeg voor hen beide, maar nadat de blonde knul hem op een stoel had gezet en vervolgens iets zei over zijn hoofd kon Tyler zijn façade tijdelijk niet op houden.
Hij staarde Kay dan ook abrupt aan totdat het tot hem doordrong dat een rode blos zijn wangen op was gekropen en hij weer snel weg keek.
"Shut up.." Mompelde hij zachtjes. Hij was gewoon niet zo goed met complimentjes. Het geleuter wat daarna kwam van Kay negeerde hij, meisjes, daten en liefde hadden hem nooit geïnteresseerd.

[LeKirst]

Drake staarde Guenevere geschokt na terwijl ze wegliep. Toen ze uit het zicht was verdwenen bracht hij langzaam zijn hand naar zijn wang en raakte met zijn vingertoppen voorzichtig de plek waar haar lippen zijn huid hadden geraakt. Een golf van warmte overspoelde hem en hij nam niet eens de moeite om zijn gezicht te verbergen terwijl hij naar het Engels lokaal liep.
De walgende blikken van mensen die zijn ogen zagen drongen niet tot hem door. Drake was eventjes vertrokken naar Drake-land waar alleen hij is samen met het meisje wat hij nooit meer kwijt wilde raken.
Hij ontwaakte pas uit zijn daas toen hij zijn telefoon voelde trillen. Hij las Guen's berichtje en glimlachte gelukzalig.
Maakt niet uit, je bent prachtig in alles.. <3
Hij verstuurde het berichtje en staarde weer glimlachend voor zich uit, terug in Drake-land.

[LeKirst]

Aemon snoof kort en ietwat verontwaardigd doordat de andere leraar zo expliciet de nadruk op zijn titel moest leggen. Aemon had net zo goed een dokter's titel, alleen vond hij het niet nodig om die tentoon te spreiden alsof het het pronkstuk van zijn leven was.
Hij legde de papieren die hij vanuit zijn lokaal had meegenomen op het bureau in de kamer neer en nam plaats op de stoel die er voor stond. Hij trok het elastiekje uit de lange vlecht die toch al voor het merendeel uit elkaar was gevallen, en liet zijn haar zijn vrije gang gaan over zijn schouders. Ondertussen focuste hij zich op het papierwerk voor zijn neus om zijn aanstaande les vast te gaan voor bereiden. Zijn spullen had hij tenslotte al opgeruimd en hij wist ook niet zo goed wat voor een conversatie hij moest beginnen met de andere man in de ruimte. Dus, maakte hij zijn planning vast op orde voor het komende jaar en ontspande zich totdat zijn lessen weer zouden gaan beginnen.

[Jewel's]

Chase was helemaal zn gangetje aan het gaan. Zijn bureau stond onderhand al vol met vele research spullen, voornamelijk op gebied van dracologie. Theorieën en modellen had hij al aan de muur boven zijn bureau vol gehangen en ook stonden er al potten met verschillende inhoud op sterk water. Uiteraard had hij ook spullen liggen over het schoolvakantie dat hij gaf, geschiedenis. Schoolboeken, les planners, het gebruikelijke. Chase's kleding kast bevatte onder andere twee reserve labjassen, een hoop overhemden en pantalons, alles met bijpassende stropdassen en vlinderdassen.
Toen Chase dacht dat hij klaar was, draaide hij zich om en keek naar de kant van de ruimte van zijn kamergenoot. Van de mentale schok die hij daarna kreeg viel naar achteren en landde enigszins ongelukkig op zijn bed. Zat er nou een meisje in zijn kamer? Met lang roze-achtig haar? Snel kwam hij overeind en zette hij zijn bril af. Op een of andere manier voelde hij geslacht beter aan zonder bril. Nogmaals veranderde Chase's houding compleet, dit keer terug naar het mysterieuze. Nu wist hij direct wie er aan het bureau zat. Langzaam en geruisloos stapte hij op Aemon af. Voorzichtig pakte Chase Aemon's haar en legde het voorzichtig op zijn hand. Hij streelde het en voelde hoe zacht het was. Even voorzichtig als hij het gepakt had, liet hij het haar weer los. Chase trok de bureaustoel naar achter en draaide deze zodat hij oogcontact met Aemon had.

Dear Dd-ssi,

Please refrain from beneath this is if you want to keep a clear and healthy mind.

Yours sincerely,

Pielou-ssi

Chase's robijnkleurige ogen staarde vol lust en tederheid in die van Aemon. Nieuwsgierigheid nam Chase in beslag. Het was al minstens twintig jaar geleden dat hij zijn laatste relatie beëindigd had. Dit moment was ideaal om de kunst niet te verleren, maar ook was Chase oprecht geïnteresseerd. Hij voelde wel meer aan dan alleen geslacht, met zoveel levenservaring als hij had. Langzaam bewoog Chase zich naar voren, zodat zijn hoofd vlak bij, en op ooghoogte met dat van Aemon was. Met zijn rechter hand haalde hij een plukje haar uit Aemon's gezicht, waarna hij met de zelfde hand Aemon's wang streeldd en vriendelijk glimlachte. Nog steeds hield hij zijn hoofd op ooghoogte. Chase legde zijn rechterhand op Aemon's borst, om zijn hartslag te voelen, en zijn linker hand op Aemon's linkerschouder. Zijn ademhaling vertraagde en langzaam kwam hij dichterbij. Of het zijn eigen lippen waren die rouw voelden op die van Aemon toen deze elkaar raakte, of dat die van Aemon extreem zacht waren, wist Chase niet. Wat hij wel wist, is dat hij vanaf dat moment niet meer na dacht. Hij sloot zijn ogen, en liet zijn tong binnenglijden.

[Jewel's]

Toen Guen van de toiletten naar het lokaal liep, had ze Drake zien staan met zijn telefoon. Toen ze die van haar met s werelds mooiste barst in het glas in haar hand voelde trillen, liet ze de telefoon bijna opnieuw vallen, omdat ze zag dat Drake zijn telefoon op het zelfde moment opborg. Ze checkte haar telefoon en zag zijn berichtje. Ze zakte bijna Door haar benen van het fijne gevoel dat ze van binnen kreeg, en voelde zichzelf weer roder worden. Ze wachtte tot Drake het lokaal ingelopen was, bang dat ze haar roodheid niet onder controle hield. Ze was bang dat Drake haar dan raar of lelijk zou vinden.
Ze raapte haar moed bijeen en liep enigszins moeilijk en wankelend het lokaal binnen. De keuze tussen Edurne en Drake was dit keer makkelijker, omdat ze al een les naast Edurne had gezeten. Voorzichtig baandeze zich een weg tussen de leerlingen door en ging naast Drake zitten. Ze glimlachte lief en pakte haar spullen voor Engels. De les kon beginnen(subtiele hint).

[Once_Upon_A_Time]

("Tekst" is gewone conversatie
*Tekst* is telepathie)
De bel ging voor het volgende uur en de leerlingen verlieten het lokaal om naar hun volgende les te gaan. Het lokaal bleef niet leeg voor lang, aangezien er langzaam weer een nieuwe stroom leerlingen binnenstroomde, de een enthousiast en levendig, de ander kalm en sereen. Hij groette de leerlingen met variërende groeten en een beleefde knik van het hoofd. Een "goedemiddag" hier en een "welcome, please take a seat" daar.
"Good afternoon, Elizabeth" was hoe hij zijn nicht groette. Als reactie daarop kreeg hij de gedachte *Eugh, hij zal het nooit leren...* Toen hij zijn wenkbrauw ophaalde kreeg hij een ongeamuseerde oogrol als antwoord en een (grof vertaald naar een acceptabelere vorm van taalgebruik *Ik verzoek je vriendelijk om mijn gedachtes te verlaten en waardeer deze schending van privacy niet*.
*Taalgebruik, Elizabeth* vergezeld met nog een andere spraakzame gezichtsuitdrukking, was natuurlijk de enige juiste reactie daarop.
*zucht, ja oom Richard* en Richard had nog nooit iemand ontmoet die zo geïrriteerd kon zuchten in gedachten als Elizabeth. Zijn nicht liep daarna weg en groette twee anders jonge dames, vriendinnen gezien het level van enthousiasme, om vervolgens naast een jongen te zitten en hem een kus te geven... Interessant.

*Afluisteren is onbeleefd, pap* aah, en daar was Bruce.
"Goedemiddag Bruce" "Goedemiddag" was wat de klas ondertussen hoorde.

Toen iedereen zat begon de les die voornamelijk bestond uit voorstellen en hun toekomende Engels lessen uit te leggen.

Toen de bel ging verliet ook deze stroom het lokaal en aan de hand van sommige gedachten was Rjchard niet de enige die tevreden was met de les.

[LeKirst]

Dear living beings on this planet,
Ik heb al lang niks sexueels/erotisch geschreven met de gedachte in het achterhoofd dat ik de lezers nog moet kunnen aankijken.
Ik voel mij dan ook awkward op dit moment.
Voor deze gehele post geld dat mensen met een andere hersenziekte dan ik het beter niet kunnen lezen.
Please kill me before my disease gets worse.

Yours sincerely,
A retard.


Een schok gleed door Aemon's lichaam, gevolgd door een warme vlaag toen hij een paar lippen op de zijne voelde. Het ging allemaal wat te snel voor hem om het precies bij te kunnen houden. Hij scande de situatie als volgt: hij kende deze kerel een stevige anderhalve minuut, deze kerel is zijn collega Chase Sumner. Chase Sumner is een aantrekkelijke man die iets jonger is dan hij. Chase is blijkbaar homo- of bisexueel en Chase had overduidelijk interesse in Aemon.
Terwijl hij in gedachten de situatie doornam ging Aemon mee in Chase's avances en liet een zacht hummend geluid uit zijn keel ontsnappen. Na uitgebreid onderzoek gedaan te hebben had Aemon besloten helemaal geen probleem te hebben met de huidige situatie, daarentegen zelfs.
Voorzichtig zochten zijn vingers naar de rand van Chase's broek om vervolgens een beetje moeizaam (hij zag tenslotte niet zo veel) met de gulp en knoop te prutsen tot hij deze beiden open had. Hij onderbrak de zoen en liet zijn blik afzakken om daarna Chase met een enkele opgetrokken wenkbrauw weer aan te kijken.
"Serieus? Een groene onderbroek met bijtjes?" Hij haalde kort zijn schouders op en zuchtte zachtjes, als dit maar niet zo'n onserieus type was. "Nevermind.." Mompelde Aemon half tegen de huid van Chase's neck aangezien hij hier begonnen was een zeer visuele zuigzoen neer te zetten.
Zijn vingers haakten zich om de rode band van de ander z'n ondergoed en trok deze enigszins nonchalant samen met zijn broek tot aan zijn knieën. Aemon humde goedkeurend terwijl zijn handen weer omhoog gleden. En juist toen Aemon's koele vingertoppen de warme binnenzijde van Chase's dijen raakten, klonk het harmonieuze geluid van de bel.
"Ah, ik moet gaan, maak het zelf maar af." Aemon keek Chase ietwat brutaal aan en toonde daarbij een heerlijk eigenwijze glimlach om die blik te ondersteunen. Alhoewel, feit was, dat hij serieus nog andere klassen had om les te geven en hij maakte dan ook al aanstalten om overeind te komen en zijn spullen bijeen te rapen.

--------------
*Kirsten vliegt weg*
Please kill me now...